Celem obozu jest zaspokojenie potrzeb co najmniej na trzech poziomach;
1. rekreacyjno – wypoczynkowym (coś dla ciała)
2. turystycznym i przygodowym (coś dla duszy)
3. duchowym i misyjnym (coś dla ducha i dla Jezusa)
Ad 1.
Dla wielu czas obozu jest rekreacją i czynną formą wypoczywania od codziennej monotonii pracy lub umysłowego zmagania z nauką. Pomimo, iż sama nazwa wskazuje na czynny sposób realizowania się na obozie, mimo to znajduje się czas także na dosłowne leżenie. W większości jednak zakładamy, że rekreacją będzie fakt całkowitej zamiany powszednich okoliczności na ciekawe i sensowne zajęcia, jakich nie brakuje na Misyjnym Obozie Wędrownym.
Ad 2.
Element turystyczny bezwzględnie obejmuje każdego uczestnika obozu i w związku z tym każdy dociera do nowych miejsc, w większości nigdy wcześniej nieznanych. Ponieważ często goszczą nas przeróżne lokalne społeczności, każdy poznaje wielu nowych ludzi. Nieznane miejsca, kolejni ludzie, nowe okoliczności i wyzwania dla wielu stały się niezapomnianą wakacyjną przygodą.
Ad 3.
Zasadniczym i nadrzędnym celem jest realizowanie wielkiego nakazu Pana Jezusa, który powiedział: idźcie i głoście ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Docieranie do miast i jednostek z przesłaniem dobrej nowiny jest priorytetowym zadaniem obozu, dlatego też nazywa się obozem misyjnym. Duchowe korzyści to także zbudowanie i zachęcenie samego obozu, tak że chwilami zastanawialiśmy się, których korzyści jest więcej; zewnętrznych czy wewnętrznych. Kolejne rezultaty towarzyszące realizacji powyższych celów to błogosławieństwa, które odebrały współpracujące z nami kościoły. Działo się to niejako poza programem, wskutek współpracy i relacji.
